Varvara
Η Βαρβάρα κάθε βράδυ στη Γλυφάδα ξενυχτάει και ψαρεύει τα λαβράκια, κεφαλόπουλα, μαυράκια Το καλάμι της στο χέρι, κι όλη νύχτα στο καρτέρι περιμένει να τσιμπήσει το καλάμι να κουνήσει Ένας κέφαλος βαρβάτος, όμορφος και κοτσονάτος της Βαρβάρας το τσιμπάει, το καλάμι της κουνάει Μα η Βαρβάρα δεν τα χάνει τον αγκίστρωσε τον πιάνει τον κρατά στα δυο της χέρια και λιγώνεται στα γέλια Κοίταξε μωρή Βαρβάρα, μη σου μείνει η λαχτάρα τέτοιος κέφαλος με νύχι, δύσκολα να σου πετύχει Βρε Βαρβάρα μη γλιστρήσει και στη θάλασσα βουτήξει βάστα τον απ’ το κεφάλι μη σου φύγει πίσω πάλι Στο καλάθι της τον βάζει κι από την χαρά φωνάζει έχω τέχνη έχω χάρη ν’ αγκιστρώνω κάθε ψάρι Για ένα κέφαλο θρεμμένο όλη νύχτα περιμένω που θα `ρθεί να μου τσιμπήσει το καλάμι να κουνήσει		Varvara joka ilta Glifadassa viettää yötä ja kalastaa ankeriaita, pääkaloja, mustosia Vapansa kädessä, ja kaiken yötä vahdissa odottaa tarttuvan jotta vapa taipuisi Eräs pääkala antelias, kaunis ja hyvinsäilynyt Varvaralle tarttuu, hänen vapaansa taivuttaa Mutta Varvara ei hermostu, tuon onkii tuon nappaa tuota pitää kaksin käsin ja pehmenee nauruun Katso pikku Varvara, ettei sulle jää kaipuu tuollaista pääkalaa kynsineen vaikea on napata Hei Varvara ettei vain pakene ja mereen sukella tartu sitä päästä ettei sinulta lähde takaisin taas Koriinsa sen laittaa ja ilosta huutaa mulla on taito mulla on osaaminen onkia joka kala Pääkalaa kasvatettua kaiken yötä odotan joka tulee nappaamaan ja vapaani taivuttamaan
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 18.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info