CHЯISTOS P
27-05-2008 @ 18:06 | http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=75436
Σαν ελάχιστο χρέος απέναντι σ' αυτή την τεράστια θλίψη | |
arpistre
27-05-2008 @ 18:12 | μ' αυτό που έχεις για υπογραφή CHЯISTOS P :
στη Ζωή που γλυκά και όμορφα πρέπει να κυλά
::smile.:: | |
jenny
27-05-2008 @ 20:20 |
Μα πού και πού, νιώθω παράξενα σκιρτήματα
σαν διαισθάνομαι λαθραία σε μίαν άκρη
παλιών ενοίκων τα «τυχαία» ξεστρατήματα
καυτό να χύνουν κάποιας μνήμης ένα δάκρυ.
-.- usiastiko | |
TAS
27-05-2008 @ 21:21 | να έπιανε η αφιέρωσή σου και το δικό μου που χάθηκε . .
. . . | |
Α.Ε. ΕΠΕ
27-05-2008 @ 21:55 | Ίσως η πιστότερη απόδοση εικόνων και συναισθημάτων
που μου προκαλούσε ανέκαθεν η θέα κάθε παλιού
εγκαταλειμμένου ακατοίκητου σπιτιού.
Σαν να εξέφρασες σκέψεις που εγώ δεν κατάφερνα τόσα χρόνια
::rol.:: | |
kornos29
27-05-2008 @ 22:06 | πολυ ωραιο αφιερωμενο σ’ολους τους προσφηγες που εχασαν τα σπιτια τους και ιδικα στου κυπριος που τα εχασα και ειναι προσφηγες στην ιδια τους την πατριδα | |
isidora
27-05-2008 @ 22:43 |
Το κρατώ και για μένα στα αγαπημένα | |
balistreri
27-05-2008 @ 23:01 | 1.τέσσερις η ώρα το πρωί δεν είχες τίποτα άλλο να κάνεις;
2.συνενοημένοι με την αε επε είσαστε;
3.μήπως μπορείς να πάρεις και το δικό μου αντιπαροχή; | |
CHЯISTOS P
27-05-2008 @ 23:36 | Καλημέρα σας ! Βάζω τις συνδέσεις (που πρόχειρα βρήκα) στο σχετικό θέμα και ευχαριστώ για όσους ασχολήθηκαν :
CHЯISTOS P Το παλιό μου σπίτι http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=63622
Άθη Λ. Αυτό το σπίτι http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=63627
Άθη Λ. Παλιό μου σπίτι http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=75436
CHЯISTOS P Εγώ, το παλιό σπίτι http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=75443
Iokasth Σπίτι μου http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=75439
Α.Ε. ΕΠΕ Η ψυχή του σπιτιού http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=75447
χαχαχα ! Μπάλι... ταυτόχρονα δούλευα την αντιπαροχή του !...
| |
Άθη Λ.
27-05-2008 @ 23:51 | Χρήστο μου, πόσο με άγγιξες, δεν ξέρεις.. ή μάλλον ξέρεις! και ξέρεις πολύ καλά... σ' ευχαριστώ για την.. αφιέρωσή σου, με έχετε συγκινήσει όλοι! ::love.:: | |
Αγνή
27-05-2008 @ 23:58 | τρυφερέ Δήμαρχε
μαο | |
marakos1948
28-05-2008 @ 00:07 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
iokasth
28-05-2008 @ 00:35 | Καλημέρα Χρήστο μου, το πόσο με συγκινησες ? αστο καλλίτερα...
οι ευαισθησίες μου πολλές γυρω από το... Σπιτι.
Υπάρχει κάποιο που με περιμένει χρόνια..νιωθω σαν την μανα που άφησε το παιδί της, κι΄ο Γιός μου λέει..γέρασε το σπίτι μανα χωρίς εσένα...μα πως να πάω οταν άλλοι κατοικούν??
ΗΑθη και εσύ με Συγκλονίσετε, μου θυμισετε...
Την αγάπη μου.
ΝεφΕλλη | |
zennoula
28-05-2008 @ 01:40 | ::up.:: ::hug.:: ::up.::
kalhmera xrhsto | |
Ναταλία...
28-05-2008 @ 05:02 | Είμαι το πλίθινο σπιτάκι το παμπάλαιο
οπού στα σπλάχνα μου ζουν μόνο αναμνήσεις
κι είμαι στ’ ανθρώπου την ζωή ένα κεφάλαιο
που πίσω ουδέποτε μπορείς να το γυρίσεις
Γιαυτό σε ψηφίσαμε Δήμαρχο συμπονάς τους δημότες σου ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | |
Ιππαρχος
28-05-2008 @ 06:45 | Υπέροχοι στίχοι! | |
iptamenos_gatos
28-05-2008 @ 07:12 | αγαπητε φιλε χριστο
μου θυμισες την κιχλη του σεφερη και με αρεσε πραγματικα ολο το ποιημα σου | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-05-2008 @ 13:41 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
Celestia
28-05-2008 @ 14:54 | Κατι μου θυμιζει................ | |
Denis
28-05-2008 @ 15:52 | Να, τί μου θύμισες, Χρήστο απίθανε!:
ΧΡΟΝΕ ΝΥΧΤΟΠΟΥΛΙ ΠΑΓΕΡΟ
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Τα παλιά τα σπίτια τα κλεισμένα
πάντα κρύβουν κάτι και για μένα:
πράγματα γνωστά,
πράγματα πιστά,
πράγματα ζεστά
κι αγαπημένα...
Πράγματα γνωστά,
πράγματα πιστά,
πράγματα ζεστά,
λησμονημένα...
Χρόνε, νυχτοπούλι παγερό,
κόβεις με μαχαίρι τον καιρό.
Γρήγορα πετάς,
πίσω δεν κοιτάς
τον απάνω κόσμο
τον μεγάλο.
Χρόνε, παραμύθι λαμπερό,
σμίγεις τη φωτιά με το νερό.
Γρήγορα περνάς,
πίσω δε γυρνάς,
πίκρα μας κερνάς
και τίποτ' άλλο.
Νύχτα των Παθών που βγαίναν τ' άγια.
Σώπαινε του κήπου η κουκουβάγια.
Κι απ' τις γειτονιές
μυροφόρες νιές
ράντιζαν το πέλαγο με βάγια...
Κι απ' τις γειτονιές
μυροφόρες νιές
άναβαν λαμπάδες στα μουράγια...
Χρόνε, ... | |
το κορίτσι του Μαι
29-05-2008 @ 02:02 | ειμαι το πλιθινο σπιτακι το παμπαλαιο
οπου στα σπλαχνα μου ζουν μονο αναμνησεις
κι ειμαι στ'ανθρωπου την ζωη ενα καεφαλαιο
που πισω ουδεποτε μπορεις να το γυρισεις!!!
με την αδεια σου,
μου το αφιερωνω ::smile.::
να'χεις μια ομορφη μερα Χρηστο ::yes.:: | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
29-05-2008 @ 10:33 | αγέρωχος, απέναντι στην σήψη..
δε μου αφηνεις περιθωρια σχολιασμου γλυκε μου Χρηστο
μονο σκιρτηματα ανεξιτηλα χαριζεις. . .
να σαι καλα ! τα σεβη μου ταπεινα::hug.:: | |
CHЯISTOS P
14-09-2009 @ 01:27 | Καλημέρα και καλή βδομάδα !
Το επαναφέρω γιατί μου το θύμησε η elpidakwstopoulou | |
ακριτας
14-09-2009 @ 02:26 | Υπέροχοι στίχοι! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
14-09-2009 @ 04:17 | Απλά υπέροχο!... ::up.:: | |
χρηστος καραμανος
14-09-2009 @ 11:44 | Είμαι εκεί, πιστός ταγός του πεπρωμένου μου
μα είμαι αγέρωχο, απέναντι στην σήψη
μ’ όπλο το χρέος του χρησμού του στοιχειωμένου μου
να πολεμώ της εγκατάλειψης την θλίψη.
ΕΙΣΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟ Π.!!! ::up.:: ::up.:: ::theos.:: | |
 |
